خداحافظ آقای رهبر!

16 آذر است. اطراف دانشگاه تهران توسط مامورین امنیتی محاصره شده. ورود به دانشگاه بدون کارت دانشجویی امکانپذیر نیست. گیتهای بی مصرف طبق معمول از ترس شکسته شدن جمع آوری شده اند. مامورین دم دربها، کارتها را به شدت کنترل میکنند. جلوی درب اصلی دانشگاه، به بهانه تبریک عید غدیر(!) برزنتهای بزرگی کشیده اند تا مردم داخل دانشگاه را نبینند. علت چیست؟ داخل دانشگاه از غیردانشجو پر است. افرادی مجهز به گاز فلفل و باتوم، عاری از هرگونه عقل و منطق...

بی مهری های شما با دانشگاه، از مهر پارسال شروع شد. بار اولتان که نیست! شما در خرابکاری ید طولایی دارید. ما دلمان میخواست سابقه امنیتی شما را فراموش کنیم، اما خودتان نگذاشتید. دانشگاه را با کجا اشتباه گرفتید؟ دانشجو را با کی؟ گیتهای بی مصرفتان آدم را یاد قصه آفتابه دار مسجد شاه می اندازد. ورودیهای دانشگاه تهران را به گیت های امنیتی مجهز کردید که چه؟ دایه دلسوزتر از مادر شدید؟ چرا به اعتراض دانشجوها گوش نکردید؟ نگران ورود غیردانشجوها بودید؟ آقای رهبر! تشت رسواییتان از بام به زیر افتاده و صدایش تا اقصی نقاط جهان رسیده. 16 آذر امسال آنقدر «تابلو» عمل کردید که صدای دانشجویان بسیجی هم درآمد. پاشیدن اسپری فلفل به صورت دانشجوها، استفاده از باتوم برقی، ایجاد زدوخورد و تبادل فحشهای ناموسی و ... همه و همه به لطف گیت های امنیتی شما و جلوگیری از ورود غیردانشجو به دانشگاه!! شما در این یک سال و ده ماه (بهمن 86 به ریاست منصوب شدید دیگر؟) سنگها را از جلوی پای لباس شخصیها برداشتید و جلوی پای دانشجوها انداختید! آیا از طرف کسی ماموریت دارید؟ یا همه اینها را خودتان به تنهایی انجام داده اید؟! شما از قربانی کردن هیچ کس و هیچ چیز ابا نکردید. حتی شهدا را هم بازیچه کردید. مراسم تدفین شهدا را یادتان هست؟ در روزی نیمه تعطیل، درهای دانشگاه را چهارتاق باز کردید تا مراسمی دانشجویی برای تدفین شهدا برگزار کنید! البته یادتان رفت دانشجویان را خبر کنید. 24 خرداد را یادتان هست؟ یورش لباس شخصی ها به دانشگاه و دانشکده فنی را یادتان هست؟ شما آن روز کجا بودید؟ در دانشکده تربیت بدنی جا خوش کرده بودید تا شب فرا برسد و دستور ورود افراد تا بن دندان مسلح را به کوی صادر کنید؟ آقای رهبر! رفتار شما بیش از حد خنده دار است. شما کدام یک از بی حرمتیهایی که به دانشجو و دانشگاه شد را محکوم کردید؟ دوتایش را بگویید! خیلی جالب است! شما به تلویزیون میروی تا به جای محکوم کردن حمله به کوی، کشته شدن دانشجوها را انکار کنی! کوی دانشگاه را با کجا اشتباه گرفتید؟ ریاست دانشگاه را با چی؟ شما رییس دانشگاهی یا مامور وزارت اطلاعات؟ حافظ حرمت دانشگاهی یا پاسدار مصونیت لباس شخصیها؟ استاد دانشگاهی یا استاد بازداشتگاه؟ استاد اقتصادی یا استاد جنگهای نامنظم؟ آقای رهبر! ما در کنار شما احساس آرامش نداریم. ما به شما اطمینان نداریم. صادقانه به شما بگوییم: ما از شما میترسیم. شما نسبت به وقایعی که در دانشگاه رخ میدهد یا جاهلی یا نیستی. اگر جاهلی، چه چیز ترسناکتر از جهل؟ و اگر جاهل نیستی، چه چیز ترسناکتر از خیانت در امانت؟ چرا در مقابل این همه دهن کجی به حرمت دانشگاه ساکت اید؟ شما را چه میشود که اینگونه خونسرد در صندلی ریاست فرورفته اید؟ اگر جرئت برخورد با متجاوزین به حریم دانشگاه را ندارید، لااقل دانشجویان را از حق دفاع محروم نکنید. نکند همدست دزد و رفیق قافله اید؟ غیرقانونی خواندن تجمعات دانشجویی چه معنایی دارد؟ آقای رهبر! دیگر مجالی برای تراشیدن عذر و بهانه باقی نمانده است. مادامی که شما در مقام ریاست دانشگاه باشید، تشکیل کلاس درس و انجام کارهای علمی و پژوهشی فاقد معناست. دانشگاه تهران خواستار استعفای جنابعالی است. دانشگاه تهران، بدون شما آرامش بیشتری خواهد داشت. امیدواریم به همین میزان خشم و نفرتی که در دل دانشجویان کاشتید بسنده کنید و از این دانشگاه بروید. لطفا هنگام رفتن گیت هایتان را هم با خود ببرید! آن محافظ تندخویتان را هم! میگویند آن محافظ شما در شب حمله به کوی در حال پرتاب سنگ به سمت دانشجوها دیده شده، راست میگویند؟ آقای رهبر! شما ناگفته زیاد دارید. منتظر استعفای شما هستیم.

خداحافظ آقای رهبر!